Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Strzelcach Opolskich

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 stycznia 2013r.

Sąd Rejonowy w Strzelcach Opolskich Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Anna Iwan

Protokolant Justyna Wloka

w obecności Asesora Prok. Rej. – Przemysława Górskiego

Po rozpoznaniu dnia 16.07.2012r., 28.08.2012r., 08.11.2012r., 20.12.2012r., 31.01.2013r. na rozprawie

sprawy A. Ł. (1) /Ł./

córki J. i G. z d. K.

urodz. (...) w S.

oskarżonej o to, że :

1.  w okresie od lipca 2011 roku do 11 września 2011 roku w sklepie (...)w S.przy ul. (...)będąc osobą zatrudnioną do sprzedaży, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, kilkukrotnie zabierała w celu przywłaszczenia mienie w postaci wystawionych do sprzedaży w wymienionym sklepie artykułów alkoholowych, tytoniowych i spożywczych o łącznej wartości 5 000 złotych czym działała na szkodę właścicieli sklepu (...) A.i E. S.

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

sprawy A. Ł. (2) /Ł./

syna J. i H. z d. W.

urodz. (...) w S.

oskarżonego o to, że :

2.  w okresie od sierpnia 2011 roku do 17 września 2011 roku w S.działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru pomagał w zbyciu papierosów marki LM, Route66, Marlborow ilości około 250 paczek o wartości nie mniejszej niż 2500 zł, wiedząc o tym, że pochodzą one z kradzieży dokonanej przez jego żonę A. Ł. (1)w sklepie (...)w S..

tj. o czyn z art. 291 § 1 kk w zw. z art 12 kk

I.  uznaje oskarżoną A. Ł. (1) za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w pkt 1 części wstępnej wyroku, z tym, że przyjmuje, iż wartość mienia wynosi ok. 5000 złotych tj. przestępstwa z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i za to na podst. 278 § 1 kk wymierza jej karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności

II.  na podst. art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności wobec oskarżonej A. Ł. (1) warunkowo zawiesza na okres próby 3 (trzech) lat

III.  na podst. art. 33 § 2 kk wymierza oskarżonej karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość stawki na 10 (dziesięć) złotych

IV.  na podst. art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżoną do naprawienia szkody poprzez zapłatę solidarnie na rzecz E.i A. S.kwoty 3670,77 złotych

V.  na podst. art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonej A. Ł. (1) na poczet orzeczonej kary grzywny zatrzymanie od dnia 17.09.2011r. do 18.09.2011r. przyjmując, iż jeden dzień pozbawienia wolności równy jest dwóm stawkom dziennym grzywny

VI.  uznaje oskarżonego A. Ł. (2) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt 2 części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i za to na podst. 291 § 1 kk przy zast. art. 58 § 3 kk wymierza mu karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość stawki na 15 (piętnaście) złotych

VII.  na podst. art. 45 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego A. Ł. (2) przepadek równowartości korzyści majątkowej w wysokości 2500 złotych

VIII.  na podst. art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu A. Ł. (2) na poczet orzeczonej kary grzywny zatrzymanie od dnia 17.09.2011r. do 18.09.2011r. przyjmując, iż jeden dzień pozbawienia wolności równy jest dwóm stawkom dziennym grzywny

IX.  na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu w wysokości po 179,99 (sto siedemdziesiąt dziewięć 99/100) złotych i wymierza opłatę oskarżonej A. Ł. (1) w wysokości 380 złotych i oskarżonemu A. Ł. (2) w wysokości 150 złotych

X.  na podst. art. 627 kpk zasądza solidarnie od oskarżonych na rzecz oskarżyciela posiłkowego A. S.kwotę 648 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego

XI.  na podst. art. 627 kpk zasądza solidarnie od oskarżonych na rzecz oskarżycielki posiłkowej E. S.kwotę 648 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego

Sygn. akt IIK 1548/11

UZASADNIENIE

W oparciu o wyniki postępowania dowodowego Sąd ustalił co następuje:

E.i A. S.są ajentami sklepu (...)w S.. W prowadzonym przez siebie sklepie zatrudniali na umowę o pracę głównie 2 pracownice. Jednak przez okres działalności sklepu przez sklep przewinęło się sporo pracownic. Z polecenia przyjęli do siebie do sklepu A. Ł.(1). A. Ł.(1)była zatrudniona na podstawie umowy o pracę przez małżonków S., gdyż pracowała na umowę o pracę w innej firmie i w sklepie (...)dorabiała sobie w weekendy. Do sklepu przychodziła od grudnia 2010 r. parę razy w miesiącu, gdy któraś z stałych pracownic chciała mieć wolne w weekend. W okresie w jakim pracowała A. Ł.(1)sklepie ujawniono znaczne niedobory towarów.

W sklepie małżonków S.zatrudnione były następujące osoby: od 12.07.2010 r. do 11.10.2010 r. J. S., od 16.07.2010 r. do 15.10.2010r . Z. F., od 18.10.2010 r. do 31.12.2010 r. oraz od 01.01.2011 r. do 30.06.2011 r. T. K., od 18.10.2010 r. do 31.12.2010 r. A. A., od 02.05.2011 r. do 01.08.2011 r. oraz od 02.08.2011 r. do 01.08.2011 r. A. M., od 02.05.20110 r. do 01.08.2011 r. K. W., od 01.07.2011 r. do 31.07.2011 r. M. R.oraz od 05.09.2011 r. do 31.12.2011 r. A. H. (1).

Przy przyjęciu do pracy żadnej z wymienionych wyżej pracownic nie były sporządzone inwentaryzację, w chwili rozpoczęcia pracy nie zostały z nimi podpisane także umowy o odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie, umowy takie zostały przedłożone pracownicom do podpisania w późniejszym okresie czasu, w niektórych przypadkach już po ustaniu zatrudnienia.

Inwentaryzacja w sklepie E. i A. S.przeprowadzona w dniu 16.11.2010 r. wykazała, przed inwentaryzacją wartość „magazynu” wg cen brutto wynosiła 87.179,27 zł, zaś po inwentaryzacji wartość wg spisu z natury wynosiła 82.688,48 zł, wartość niezgodności to 4.490,79 zł, w tym niedobory 6985,49 zł, zaś nadwyżki 2494,70 zł.

Kolejna inwentaryzacja przeprowadzona na dzień 11.08.2011 r. wykazała przed inwentaryzacją wartość „magazynu” wg cen brutto wynosiła 106.065,56 zł zł, zaś po inwentaryzacji wartość wg spisu z natury wynosiła 66.326,49 zł, wartość niezgodności to 39.739,07 zł, w tym niedobory 47.850,52 zł , zaś nadwyżki 8.111,45 zł.

Ostania inwentaryzacji przeprowadzona za okres, w którym pracowała A. Ł. (1) została sporządzona na 17.09.2011 r., wykazała ona przed inwentaryzacją wartość „magazynu” wg cen brutto wynosiła 76.392,75 zł, zaś po inwentaryzacji wartość wg spisu z natury wynosiła 62.648,38 zł, wartość niezgodności to 13.744,37 zł, w tym niedobory 15.852,59 zł, zaś nadwyżki 2.108,22 zł.

W okresie od lipca 2011 r. do 11.09.2011 r. A. Ł. (1)dokonała kradzieży ze sklepu różnego towaru w postaci papierosów, alkoholu, artykułów spożywczych i przemysłowych o wartości około 5000 zł. Kradzieży tych dokonała m.in. w dniu 24.07.2011 r. wynosząc w workach na śmieci albo w kartonach przykrytych niebieskim materiałem towar, który zaniosła do swojego samochodu zaparkowanego przez sklepem, w podobny sposób A. Ł. (1)towar także w dniu 31.07.2011 r. W dniu 27.08.2011 r. A. Ł. (1)o godz. 7:40 zasłoniła ręcznikiem kamerę i odsłoniła ją o godz. 7:52, następnie wyniosła ze sklepu niebieski worek, tego dnia A. Ł. (1)jeszcze raz o godz. 7:57 zasłoniła kamerę, a później wyniosła ze sklepu różne rzeczy w workach koloru niebieskiego.

Kolejna kradzież miała miejsce w dniu 28.08.2011 r. tego dnia A. Ł. (1) także wyniosła ze sklepu niebieskie worki z nieustalonym towarem, a także zgrzewki z piwem i innymi napojami.

W dniu 11.09.2011 r. A. Ł. (1) o godz. 6:23 zasłoniła kamerę , którą odsłoniła o 6:41, a następnie wyniosła dwa niebieskie wypełnione worki , zaś w późniejszym czasie wyniosła ze sklepu karton z nieustalonym towarem.

Skradzione produkty spożywcze i alkohole A. Ł. (1)na własne potrzeby. Natomiast papierosy sama sprzedawała znajomym bądź jej mąż A. Ł. (2)sprzedawał swoim kolegom w pracy po cenach 6,50 zł; 7,00 zł za paczkę. Resztę pozostałych papierosów oskarżony A. Ł. (2)wykorzystał na własne potrzeby.

Dowody:

- wyjaśnienia oskarżonej A. Ł. (1) k. 219, 23-24, 172-173, 174-175;

- wyjaśnienia oskarżonego A. Ł. (2) k. 219, 27-28, 170-171, 177-178;

- zeznania świadka E. S. k. 220-221, 128, 142;( częściowo)

- zeznania świadka M. M. k. 221, 129;

- zeznania świadka A. C. k. 221;

- zeznania świadka R. P. k. 221;

- zeznania świadka P. W. k. 221;

- zeznania świadka J. K. k. 222;

- zeznania świadka A. S. k. 259-260, 1-4; ( częściowo)

- protokół przeszukania k. 9-14;

- końcowe wyniki inwentaryzacji i szczegółowe rozliczenie k. 39, 40-56, 57, 58-95, 96, 97-114;

- protokół oględzin monitoringu sklepowego k. 154-159;

- płyty CD z nagraniem z monitoringu k. 168.

- umowy o pracę k.226-247

-zeznania św. K. W. k. 260-261

-zeznania św. T. K. k. 261

-zeznania św. A. H. (1)k. 262

-zeznania św. A. M. k. 344

E. i A. S.w dniu 17.09.2011 r. sprawę zgłosili na policję. Straty wycenili na kwotę ponad 40 tys. złotych. W trakcie przeszukania dokonanego przez funkcjonariuszy policji w dniu 17.09.2011 r. w mieszkaniu A. Ł. (1)znaleziono znaczne ilości towarów. Były to alkohole, papierosy jak i artykuły spożywcze. Wartość odzyskanych towarów, która nadawała się do dalszej sprzedaży została wyceniona na 1.329,23 zł., część towaru, jaki został znaleziony u A. Ł. (1)do dalszej sprzedaży się nie nadawał.

Dowody:

- zeznania świadka E. S. k. 220-221, 128, 142;

- protokół przeszukania k. 9-14;

A. Ł. (1) w postępowaniu przygotowawczym przyznała się do zarzucanego jej czynu, jednak jak podała w jej ocenie skradziony przez nią towar na pewno nie przekroczył kwoty 5 tys. zł i nie wie skąd w zarzucie wzięła się kwota 40 tys. zł. Myśli, że to zostanie w jakiś sposób zweryfikowane, gdyż najprawdopodobniej właścicielka chce pokryć wszystkie straty. E. S. sama jej mówiła, że łapała inne pracownice na kradzieżach, po czym je wyrzucała. Ponadto zdarzają się kradzieże dokonane przez samych klientów sklepu, z którego to tytułu także powstają straty.

Przed sądem także przyznała się do winy. Odmówiła składania wyjaśnień, podtrzymując złożone uprzednio. Wyraziła chęć dobrowolnego poddania się karze.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonej k. 219, 23-24, 172-173, 174-175.

A. Ł. (2) w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do zarzucanego mu czynu. Podała, że żona po przyjściu z pracy przyniosła do domu papierosy. Zapytał ją skąd je ma, na co otrzymał odpowiedź, że ukradła je z Ż.. W pierwszej chwili myślał i zasugerował, żeby je oddać, ale później pomyślał, że jakby to miała zrobić i zgodził się sprzedać je wśród kolegów z pracy. Papierosy te także sam palił. Kolegą nie mówił skąd ma papierosy, a oni nie pytali. Raz jedną część papierosów sprzedał nieznajomemu mężczyźnie w okolicach sklepu (...).

Przed sądem także przyznał się do winy. Odmówił składania wyjaśnień, podtrzymując złożone uprzednio. Wyraził chęć dobrowolnego poddania się karze.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego k. 219, 27-28, 170-171, 177-178.

A. Ł. (1) nie była karana, ma wykształcenie średnie, z zawodu jest ogrodnikiem, mężatka, bezdzietna, pracuje w firmie (...) w S. Op., za wynagrodzeniem ok. 1600 zł. Jest współwłaścicielką mieszkania o pow. 58 m ² oraz samochodu osobowego A. (...) z 1996r..

Dowody:

- karta karna k. 143;

- dane o osobie k. 145;

- oświadczenie k. 219.

A. Ł. (2) nie był karany, ma wykształcenie średnie, z zawodu jest spawaczem, żonaty, bezdzietny, pracuje w firmie (...) w S. Op., za wynagrodzeniem ok. 2100 zł. Jest współwłaścicielem mieszkania o pow. 58 m ² oraz samochodu osobowego A. (...) z 1996r..

Dowody:

- karta karna k. 144;

- dane o osobie k. 146;

- oświadczenie k. 219.

Sąd zważył co następuje:

W przedstawionym wyżej stanie faktycznym wina i okoliczności popełnienia zarzucanego oskarżonym czynu nie budzą wątpliwości w zakresie przyjętym w wyroku.

Dokonując ustaleń faktycznych Sąd oparł się po części na zeznaniach pokrzywdzonych, a także na zeznaniach pozostałych świadków jak i dowodach z dokumentów oraz nagraniu z monitoringu.

E. S.była słuchana zarówno w postępowaniu przygotowawczym i sądowym, jej zeznania były, co do zasady niezmienne, przy czym część tego, co mówi E. S.opiera się na tym, co widziała, a część opiera się na jej przypuszczeniach. W ocenie Sądu dokonując ustaleń faktycznych w sprawie nie można oprzeć się na tych twierdzeniach pokrzywdzonej, które oparte są na jej przypuszczeniach, bądź przypuszczeniach jej męża. Także zeznania A. S.w dużej mierze opierają się na wyciąganiu wniosków z zaistniałej sytuacji, stanowią niejako dopasowywanie swoich przypuszczeń do tego, co się wydarzyło. W świetle powyższego wskazane wyżej fragmenty zeznań E. S.i A. S.nie mogły stanowić samoistnej podstawy do czynienia ustaleń faktycznych w sprawie.

Sąd nie znalazł żadnych podstaw do kwestionowania zeznań świadków: M. M., A. C., R. P.i P. W.– ich zeznania były niezmienne, spójne i logiczne, a ponadto znajdują potwierdzenie w wyjaśnieniach A. Ł. (2). Nie są to osoby w żaden sposób powiązane ani z oskarżonymi, ani z pokrzywdzonymi, więc brak jest jakichkolwiek podstaw do tego, aby kwestionować ich prawdomówność.

Sąd nie znalazł także żadnych podstaw do kwestionowania zeznań świadków: byłych pracownic sklepu (...): K. W., T. K., A. M. i A. H. (1). Opisany przez nich sposób zatrudniania w sklepie, fakt, że nie były przeprowadzane remanenty przy przyjmowaniu nowych pracownic, a także nie podpisywano z nimi przy zawieraniu umów o pracę umów o odpowiedzialności wynika ze wszystkich tych zeznań.

Sąd nie znalazł także podstaw do zakwestionowania zeznań J. K., które korespondują w pewnym stopniu z zapisem z monitoringu. Co prawda świadek zeznał, że widział jak oskarżona wynosiła worki w okresie czerwiec, lipiec, sierpień, jednak zeznania te nie są na tyle precyzyjne, aby zmienić opis czynu zarzucanego oskarżonej.

Istotnym uzupełnieniem dowodów w postaci zeznań świadków są wyjaśnienia oskarżonych i dowody z dokumentów.

W zasadzie jedyna sprzeczność, jaka pojawia się w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym dotyczy wartości i ilości mienia, jaki ukradła oskarżona.

Oceniając pod tym kątem wyniki przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego Sąd kierował się jedną z naczelnych zasad postępowania karnego „in dubio pro reo”.

Pokrzywdzeni twierdzą, że braki, jakie zostały stwierdzone w wyniku remanentu przeprowadzonego w dniach 11.08.2011 r. i 17.09.2011 r. są spowodowane tylko i wyłącznie kradzieżami, jakich dopuściła się A. Ł. (1).

Jednak w ocenie Sądu tak daleko idące wnioski są nieuprawnione i nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonych dowodach. Należy w tym miejscu wskazać, że od poprzedniego remanentu minęło ponad 9 miesięcy, przez ten okres czasu przez sklep przewinęło się kilka pracownic. W świetle tego, co ujawniono w niniejszej sprawie nie można przyjąć, że pokrzywdzeni na bieżąco kontrolowali swoich pracowników i posiadali dobrą orientację w tym, co się dzieje w ich sklepie. W toku postępowania przygotowawczego organy ścigania zapoznały się tylko z zapisem monitoringu obejmującym pracę oskarżonej i to tylko za okres od lipca 2011 r. Tak naprawdę nie wiadomo, co działo się w sklepie w pozostałym okresie czasu, tym bardziej, że nie można mieć wątpliwości, że pokrzywdzeni na bieżąco nie sprawowali należytej kontroli, sami pokrzywdzenie dopiero we wrześniu po ujawnieniu braków zaczęli przeglądać monitoring, a dysk oponowali wówczas tylko zapisem z ostatnich trzech miesięcy.

Obserwując zapisy z monitoringu obejmujące działania oskarżonej nie sposób ustalić, że w ten sposób wyniosła ona towar o wartości około 40.000 zł. Sąd wspólnie ze stronami postępowania podjął próbę ustalenia ilości i wartości towarów w oparciu o analizę monitoringu, ale okazało się to całkowicie niemożliwie, gdyż w większości przypadków nie widać ani jaki konkretnie towar wynosi oskarżona, ani ile go wynosi. Co więcej z zeznań świadków pracownic sklepu, które przychodziły do pracy po zmienia oskarżonej żadna z nich nie zauważyła większych braków towaru.

Skoro pokrzywdzeni nie byli w stanie przedstawić żadnych dodatkowych dowodów na potwierdzenie swoich twierdzeń, co do wartości mienia skradzionego przez oskarżoną, a ponadto w ocenie Sądu wszelkie możliwości, co do przeprowadzenia dowodów z urzędu zostały wyczerpane, ustalając wartość mienia należało oprzeć się na wyjaśnieniach oskarżonych.

Oskarżona dokonując zaboru artykułów ze sklepu bez wątpienia wyczerpała dyspozycję artykułu 278§1 kk. Natomiast oskarżony A. Ł. (2)papierosy skradzione uprzednio przez żonę ze sklepu, w którym pracowała wyczerpał dyspozycję art. 291§1 kk.

Wina oskarżonych została im dowiedziona. Żadnych wątpliwości nie budzi przyjęta kwalifikacja prawna. Ze względu na przeprowadzone postępowanie dowodowe i ustalone okoliczności niezbędnym były dokonanie modyfikacji opisu czynu zarzucanego oskarżonej poprzez przyjęcie, iż wartość skradzionego mienia wynosiła około 5 tys. złotych.

Przy wymiarze kary Sąd nie doszukał się żadnych istotniejszych okoliczności obciążających jak i łagodzących. Na korzyść oskarżonych przyjął ich uprzednią niekaralność.

Mając powyższe na względzie sąd orzekł karę jak w wyroku uznając ją za adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości czynu, stopnia zawinienia i za taką, która spełni swoje cele w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej. W przypadku oskarżonej A. Ł. (1)biorąc pod uwagę dotychczasową niekaralność wyjątkowo przyjęto co do niej ostrożną prognozę kryminologiczną uzasadniającą warunkowe zawieszenie wykonania kary i przerzucenie dolegliwości kary na sferę ekonomiczną, która jest dodatkowym zabezpieczeniem celu wychowawczego. Co do oskarżonego A. Ł. (2)sąd uznał, iż wystarczającym elementem represyjnym kary będzie orzeczona grzywna oraz środek karny w postaci przepadku korzyści majątkowej. W zakresie ustalonym i przypisanym (część towarów odzyskano) orzeczono w stosunku do oskarżonej A. Ł. (1)także obowiązek naprawienia szkody w oparciu o art. 46§1 kk.

W ocenie Sądu orzeczone kary w swoim całokształcie są współmierne do stopnia zawinienia każdego z nich, stopnia bezprawności; będą oddziaływać na oskarżonych wychowawczo i zapobiegawczo. Kary te winny skutecznie powstrzymywać oskarżonych od podejmowania przestępczych zachowań w przyszłości i wdrożyć go do przestrzegania zasad porządku prawnego. Orzeczona grzywna uwzględnia sytuację majątkową i rodzinną oskarżonych.

Rozstrzygniecie o kosztach uzasadniają powołane w wyroku przepisy.